D3 maakt het de koploper moeilijk

Afgelopen zaterdag speelde de D3 tegen buurman en ongeslagen koploper ASWH D3. Thuis werd er met 0-4 verloren, dus nu moesten we maar eens kijken of we het de buren lastig konden maken. Het belangrijkste was om beter te starten dan vorige week. Toen speelden we een dramatische eerste helft, maar ging het de tweede helft een heel stuk beter en kwamen we net tekort voor een punt tegen Hardinxveld. Als we deze wedstrijd ook zo zouden beginnen, dan konden we net zo goed thuisblijven. We misten vandaag alleen Bryan, die geblesseerd was.

Maar gelukkig, we startten best goed. ASWH was zeker wel de sterke ploeg. Niet dat zij zo geweldig voetbalden, maar ze waren gewoon wat feller en hielden net iets beter hun plekje. Verdedigend en op het middenveld stond het ook prima bij ons. Het veld werd goed klein gemaakt, alleen als we de bal hadden lukte het niet zo. Of we waren niet rustig genoeg of de spitsen waren nog niet op hun plekje. Het eerste kwartier was ASWH dan ook veel op onze helft, maar Mike had nauwelijks iets te doen. Naarmate de eerste helft vorderde kwamen we meer en meer op de helft van ASWH en kregen eigenlijk ook de beste kans. Een vrije trap van Thijs schoot hij een beetje wild over. En dat was jammer. Niet veel later kreeg ASWH een prima kans. Uit een corner kopte een zwart-witte op de paal. De vraag was overigens of de bal erin was gegaan, want Finn stond netjes bij de paal. Juist als je denkt dat we zouden afstevenen op een brilstand bij de rust, ging het toch mis. Een kleine overtreding op de rand van de zestien (als het een overtreding was) leverde een vrije trap op en die werd prima binnen geschoten: 1-0. Met nog 2-3 minuten tot de rust is dat wel zuur. ASWH kreeg hierdoor vertrouwen en we stonden met de rug tegen de muur. Het fluitje voor de rust, redde ons enigszins.

Tijdens de rust werden er wat wissels doorgevoerd en belangrijker…er werd verteld dat met name de spitsen iets meer hun plaatsje moeten proberen te houden, zodat we de bal ook vooruit kwijt kunnen. En als je wil winnen, we nog iets feller moesten zijn. En winnen wilden ze wel!

De tweede helft had bijna hetzelfde beeld. Twee ploegen die knokten voor elk duel en overal werd er strijd geleverd en dat was natuurlijk wel prima om te zien. Links en rechts waren er wel wat kleine kansjes te noteren, maar van beide partijen waren de verdedigers de bovenliggende partij. Halverwege de wedstrijd leek de wedstrijd beslist. Een corner van ASWH werd door iedereen gemist, en achterin stond een mannetje vrij die de bal hoog in de goal joeg: 2-0. Tsja dat is jammer. En het leek nog erger te worden, want nadat de bal tussen Axel, Thijs en Mike viel, leek de spits vrij in te schieten, maar blijkbaar had de scheids een overtreding gezien en keurde de goal af.

Maar de mannen van de D3 lieten hun koppies, net zoals vorige week, niet hangen en gingen de strijd verder aan. Met name Rik, Tristan en Sven schuwden de duels niet en dat zorgde voor de nodige verwarring bij de koploper. Zo erg zelfs dat de keeper bij een achterbal de bal in de voeten van Yannick schoof. Hij twijfelde geen moment en schoot de bal met een mooie boog over de goalie heen: 2-1. We zaten weer in de wedstrijd. De mouwtjes ging nog verder omhoog en de tegenstander kwam niet verder dan de ballen uittrappen. Vlak voor tijd leken we loon naar werken te krijgen. Weer was het de Yannick die de matige doelman passeerde, de bal hobbelde tergend langzaam richting de lijn, maar op het laatste moment werkte een verdediger van ASWH de bal van de lijn weg. Helaas was dit ook meteen de laatste kans!

Net zoals vorige week duurde de wedstrijd net een paar minuten te kort, want een gelijkspel had er misschien wel ingezeten. Maar voor de tweede keer op rij weten we van achterstand terug te knokken en werd er op alle fronten strijd geleverd. Met deze instelling gaan er zeker punten gepakt worden.

Volgende week wacht een vriendschappelijk potje tegen de Fendert D2. Eens kijken of we deze lijn kunnen voortzetten.