IFC 5 -ZBC 6: IFC 5 op weg naar volwassenheid

Vandaag de wedstrijd tegen ZBC uit Zwijndrecht. Of we een kwartier later kunnen beginnen, want er is een aantal spelers dat nog in de file staat. Ik heb net mijn moeder uit Zwijndrecht gehaald en geen file gezien, maar een aantal spelers komt uit Tilburg, waar ze al een wedstrijd gespeeld hebben. Dat zou dan in ons voordeel zijn, aldus de speler van ZBC die wel op tijd was.

We hebben vandaag gelukkig weer Marcel als scheidsrechter. En het is gelukkig omdat voetbal een contactsport is en dat laat ZBC zien, zonder overigens gemeen te worden. Maar IFC 5 moet echt wennen aan deze stijl van de tegenstander. De scheidsrechter houdt het spel kort, laat weinig toe en dat leidt ongelooflijk maar waar tot discussies in het veld.

Ik begrijp niet dat spelers de enige twee regels van een wedstrijd niet begrijpen:

  1. De scheidsrechter heeft altijd gelijk
  2. In die gevallen dat de scheidsrechter fout zit, treedt regel 1 in werking

En ik heb Marcel op geen fout kunnen betrappen, wat ook de complimenten waren van ZBC.

De wedstrijd zelf was dus een ongelijke strijd, waarbij IFC angstig tegenover de tegenstander stond. Desondanks opent IFC de score en is het Dylan die de 1-0 maakt. Op de foto (het verslag van de eerste helft vind je hier) zie je Dylan niet, want hij verschuilt zich prima achter een tegenstander.

ZBC maakt echter snel gelijk. Dan gaat het een tijdje gelijk op. Aan beide kanten goede momenten afgewisseld met slechte passes of een schot naast of over.

Dan neemt IFC toch weer een voorsprong. De 2-1 is weer van Dylan. Maar dan verslapt IFC en maakt ZBC vrij snel achter elkaar de 2-2 en de 2-3.

Het spelbeeld blijft zoals het is en dan gaat het echt gruwelijk mis. In amper 2 minuten loopt ZBC uit tot 2-6 en even later zelfs tot 2-7. Khalib is een bijzonder behendige speler met een mooi schot die overal te vinden is. Hij zorgt voor de nodige onrust. Toch herpakt IFC zich enigszins en Dylan maakt de 3-7 en de 4-7. En dat is dan de eindstand.

De vlam dreigt nog even in de pan te gaan. Ik snap dat je gefrustreerd kan raken omdat je er gewoon niet aan te pas komt. Maar waarom je dan boos wordt op iedereen behalve op jezelf heeft echt te maken met volwassenheid. En ik weet nog van Laurens, mijn oudste zoon, die bij Pelikaan voor het eerst bij de senioren ging voetballen, die dezelfde moeilijk fase door moest zien te komen. Je denkt bij oudere spelers dat je ze wel even verslaat, maar het gaat ook om slimmigheid en elkaar blindelings kunnen vinden. Dat lukte vandaag beter bij ZBC dan bij IFC.

Maar hou de sfeer alsjeblieft positief. Als je roept dat je door je enkel bent gegaan is het niet gek als er een andere speler het veld ingaat en als er op jou een overtreding gemaakt wordt en je schrikt van de impact (maar je hebt geen pijn) hou je dan in. Nu werd de wedstrijd iets te vroeg afgefloten. Ik dank Marcel voor zijn prima leiding en voor mij is hij deze keer de man-of-the-match.