06 mrt 2022 IFC 6 vergeet te winnen bij Rijsoord

Vandaag de belangrijke wedstrijd tegen de nummer 1 in de competitie: Rijsoord. Bij winst blijft IFC 6 meedoen om het kampioenschap, bij verlies is dat kampioenschap ver weg. En zo ontspon zich een wedstrijd met twee teams, die voor de winst gingen en zeker niet wilden verliezen.

Een wedstrijd ook met twee gezichten. Een eerste helft met een felle strijd, waarbij het er vaak hard maar niet onsportief aan toe ging en waarbij beide teams de ander weinig of geen ruimte gaf. Wel een Rijsoord dat niet in staat bleek om de tweede bal te winnen en zo ontstond het beeld dat IFC toch net wat sterker was.

Het doelpunt van Rijsoord kwam dan ook onverwacht.

De tweede helft was minder vermakelijk. De overtredingen werden langzaam steeds vervelender en Rijsoord had vaker de tweede bal. Kansen waren er over en weer, maar de 2-0 van Rijsoord lag meer in de verwachting dan de gelijkmaker en zo geschiedde het ook. En zo was de wedstrijd gespeeld. De 3-0 maakte het nog erger. Toch een fraaie aanval en een mooi doelpunt van IFC. Ik dacht dat we het nog konden winnen.

Maar dan een rode kaart voor een speler van IFC en ik ergerde me steeds meer aan de vele overtredingen (over en weer) en de scheidsrechter die te veel toeliet. Dat heet dan in de geest van de wedstrijd fluiten, maar ik had het wel gezien.

Op weg naar de uitgang kwam er nog een bal op de lat, maar de einduitslag bleef 3-1.  Jammer, want zeker de eerste helft was voor de neutrale toeschouwer het aanzien meer dan waard.

Volgende keer beter!

Jacques