IFC JO17-3 en IFC MO17-1 spelen met veel plezier hun onderlinge wedstrijd

Het koude vervolg in de Coronacup tegen MO17-1. Nadat de wedstrijd definitief was vastgesteld eerder deze week brandde de digitale psychologische oorlogsvoering van start. Over en weer waren beide teams er van overtuigd dat ze de winst zouden pakken.

Beide teams waren de officiële wedstrijden voor deze Corona-stop namelijk goed doorgekomen. Allebei door in de beker en in de top van competitie waarbij het jonge MO17-1 zelfs de trotse koploper is ! Heel knap want maar liefst 8 speelsters zijn eigenlijk nog in de leeftijd voor 15-1.

Met een iets gehavende JO17-3 ploeg en wat vervangers werd de strijd aangegaan. In de 1e 13 minuten was de ploeg sterker maar ook nog erg slordig tegen de fanatieke dames. Nog geen goals dus meteen maar stevig ingrijpen en twee keer wisselen om de boel op scherp te zetten…. Signaal was duidelijk en na die wissels werd meteen snel na elkaar 5 keer gescoord.

De marge was geslagen en Owen en Daan wisselden van plek en keepershandschoenen. De dames weerden zich echter goed en knalden er een aantal malen stevig in. En terecht want die mannen dachten er soms een individuele show van te kunnen maken. Aanpakken die mannen ! Zagen die Thijs ! Met nog wat doelpunten werd het ruime veldoverwicht ook op het scorebord gezet. Zelfs Alex kon nu een keertje juichen na 345 wedstrijden zonder officiële goal.

In de rust met de coach van MO17-1 afgesproken dat alle 14 meiden zouden meespelen en dat de jongens wat tandjes terug zouden schakelen om het onderling treffen leuk en gezellig te houden.

En dat slaagde volgens mij want een leuke en gezellige tweede helft waarbij het plezier en onderlinge lol er van af spatte werd op de mat gelegd. De dames lieten zien dat ze met wat meer tijd echt konden ballen. Diverse mooie combinaties werden op de mat gelegd. Ze sneden door de defensie heen. Interimkeeper Daan solliciteerde nadrukkelijk naar de plek onder de toekomstige lat met mooie reddingen. Op een prachtige afstandsschot dat mooi in de hoek krulde was hij echter kansloos en de hatelijke nul was van het bord.

Een aantal leuke acties van de mannen leidde tot meer goals. Daarna kregen de meiden nog twee versterkingen en dat was te merken. Diverse treffers snel achter elkaar liet hun score oplopen. Dit deden ze na goed samenspel voor de goal. Ze ontliepen iedere keer met 7 slim de buitenspelval. Of lag het aan de vlagger die de regels voor deze ene dag anders interpreteerde???

Na al die tegentreffers moest natuurlijk ook bij de keeper ingegrepen worden vonden de jongens zelf. Het oprapen van een terugspeelbal leidde namelijk tot een indirecte vrije trap die MO17-1 binnen wist te schieten met 11 man op de doellijn. Giovanni wierp zich op en de jongens probeerden hun “galleryplay” weer te hervatten. Gelegenheidsspits Owen kon een goaltje meepikken. Na goed doorzetten kon ook aanvaller Sietse zijn 1e goaltje meepikken.

De meiden bleven erin geloven en verhoogden de druk op goal. Na een snelle counter die kon worden uitgevoerd na balverlies van keeper Giovanni in de 16 meter van de tegenstander …. scoorden ze wederom. Het slotakkoord was gelukkig voor JO17-3. Goed doorzetten van Axel leidde tot zijn 2e treffer met …. het hoofd !

Het was een leuke en gezellige wedstrijd die eindigde in 13-5. Alleen daar ging het natuurlijk niet om. Het leuk gezamenlijk bezig zijn in de buitenlucht en het onderlinge plezier en het elkaar willen laten spelen in de 2e helft was geweldig om te zien vanaf de kant. Complimenten voor de heren en dames die er zo’n feestje van hebben gemaakt met elkaar. Dat is een lichtpuntje in deze beperkende coronatijden. En fijn dat de leeftijdscoördinatoren en de scheidsrechters bij IFC dit organiseren !

Oh ja, de dames wisten de strafschoppen overigens een heel stuk beter te benutten dan de mannen. Die penalty’s blijven een dingetje…. Zijn de dames dan toch de morele winnaars van deze dag???