JO17-2 redt het net niet tegen RCD JO17-1

Tekst: Meino Boon

Na een paar weken rust, paar afkeuringen, mochten we eindelijk weer spelen. En ook gelijk tegen een pittige tegenstander: RCD JO17-1, een pittige, fysieke sterke tegenstander. Uit waren we nogal onder de indruk, waren we niet geheel compleet en gingen we met maar liefst 13-0 onderuit. Vandaag wel compleet en misschien wel in een van de sterkst mogelijke opstellingen, dus die 13-0 zou vandaag zeker niet op het scorebord komen…..

Uiteraard pasten we de tactiek aan op de tegenstander en dat leek prima uit te pakken. In de beginfase ging het gelijk op en we stonden zonder meer goed en lieten ons deze keer niet verrassen. Sterker nog, we kregen ook zelfs mogelijkheden en achterin kwamen we niet of nauwelijks in gevaar. Na ruim tien minuten kregen we een vrije trap. Kelvin schoot direct op de goal, maar de lat voorkwam een treffer. De bal stuiterde terug en Remi was alert en schoot hard binnen: 1-0. Helaas konden we de voorsprong niet vasthouden. Aanval over links, prima voorzet en de spits van RCD kon tussen 4 man in vrij binnenkoppen: 1-1. Een tegenvaller. Maar het lijkt erop dat dit team beter met tegenslagen om kan gaan en we gingen vol goede moed verder. Mooie combinaties, leuke acties en natuurlijk ook wat fouten. Maar dat gold ook voor RCD. Maar naarmate de 1e helft vorderde drongen de Dordtenaren aan. Het piepte en het kraakte achterin, maar de bal ging er niet in. En eindelijk leken we enigszins wat geluk te hebben. Op slag van rust kregen we een vrije trap. Kelvin dacht waarschijnlijk:”Laat ik het nog eens proberen”. Zijn vrije trap was nu niet zo goed, maar de keeper blunderde: 2-1. Tot aan de rust werd deze voorsprong niet meer weggegeven.

Kijk dat is nou wat anders. Uit was het al 0-7, nu 2-1 voor. Tijdens de rust moest er gewisseld worden Mo en Thom haakten geblesseerd af en Tim en Ky waren de vervangers. De blessures kan je misschien wel wijten aan het bijzondere fysieke en fanatieke spel van RCD.

De start van de twee helft was dramatisch. Binnen 2 minuten was het alweer 2-2, een bittere tegenvaller. De tegenstander had schijnbaar een donderspeech gekregen, want ze waren nog fanatieker, maar we bleven overeind. Tsja en dat is het natuurlijk jammer dat de goal valt. Knullig foutje achter en het was 2-3 en het werk ook nog eens 2-4. Oef, gaat het dan toch een afstraffing worden? Nee, we liepen wel wat geslagen rond, maar kwamen met leuke combinaties en keihard werken vaker voor de goal van RCD. Het leidde uit een prima vrije trap van Enes, die over de hele wedstrijd een keer of 61 geraakt door een tegenstander, maar heel rustig bleef, compliment voor hem: 3-4. Zou het dan nog kunnen? Paar minuten op de klok. Niet is onmogelijk. Maar ook nu lag de bal er weer snel in: 3-5. En zette we nog een keer aan… En het had resultaat. In de allerlaatste minuut, misschien wel de mooiste goal. Aanval door het midden, Mick met een steekpass naar de onvermoeibare Taha en met een diagonaal schoot in de kruising tekende hij voor de eindstand: 4-5.

Jammer, jammer. Kijkend naar het spel en resultaat prima. Met bijna allemaal 1e jaars B-spelers tegen een fysiek zeer sterke tegenstander zo overeind blijven en balen dat je niet een punt heb gepakt of had gewonnen (wat er toch wel een beetje in zat) dan verdienen het team een groot compliment. Volgende week oude bekende Oranje Wit, eens kijken of we deze lijn door kunnen zetten…..